Sprawdź nasze rozbudowane narzędzie do wyszukiwania.

Szukaj po kategoriach – oszczędzaj swój czas.

Uniwersytet SWPS - Strona główna
Celebryci w polskiej przestrzeni medialnej i społecznej
naukowo-badawczy
zakończony

Celebryci w polskiej przestrzeni medialnej i społecznej

Wiesław Godzic
kierownik projektu
prof. dr hab.
Wiesław Godzic

jeden z najbardziej cenionych w Polsce medioznawców i filmoznawców

zobacz biogram
wartość projektu: 304 740 PLN
instytucja finansująca: Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego
dyscyplina: nauki socjologiczne
lokalizacja: Warszawa
okres realizacji: 2016 2017 2018 2019

Celebryci w polskiej przestrzeni medialnej i społecznej

badanie interdyscyplinarne

 

 

Jednostka realizująca UNI SWPS
Kwota dofinansowania 304 740,00 PLN
Jednostka finansująca mnisw

Okres realizacji projektu: czerwiec 2016 – czerwiec 2019


Czy celebryci to produkt społeczny stworzony przez media i odbiorców, czy też kreują się oni sami? Od tego pytania badawczego wyszedł zespół projektowy prof. dr. hab. Wiesława Godzica i na przestrzeni trzech ostatnich lat zgłębiał zagadnienie polskiego zjawiska celebrytyzmu. Przede wszystkim skupiał się na rozstrzygnięciu następujących kwestii: jak media oddziałują na celebrytów (ówczesnych lub potencjalnych) i jak celebryci wykorzystują media dla własnych celów. 

Opis projektu

Głównym celem projektu było zbadanie pozycji i roli polskich celebrytów w przestrzeni medialnej i społecznej. Aby dokonać wieloaspektowej i interdyscyplinarnej analizy zjawiska kultury celebrytyzmu, zespół przyjrzał się mu z perspektywy zarówno twórców oferty medialnej, jej odbiorców, jak i samych treści przedstawianych w mediach.

Badania prowadzone w ramach projektu miały zatem na celu pomóc odpowiedzieć na pytania o role społeczne, jakie celebryci odgrywają w mediach i społeczeństwie, na czym polega przypisanie celebrytów do konkretnych ról oraz czy w konkretny sposób podkreślona jest ich jedna funkcja: indywidualna lub społeczna. Ponadto zespół badawczy zbadał które profesje w szczególny sposób podlegają celebrytyzacji, i jakie są konsekwencje tej sytuacji. Projekt zakładał stworzenie typologii polskich celebrytów, stawiając pytania o to, kogo media i ich odbiorcy uważają za celebrytę. 

Zespół badawczy

  • Rudzińska-Sierakowska, Lidia wykonawca merytoryczny
    Etatowy
    Nie
    Biogram
    Tak
    Specjalizacja
    Kulturoznawca i filmoznawca
    Tytuł
    dr
    Imię i nazwisko
    Lidia Rudzińska-Sierakowska
    Funkcja w Instytucie
    []
    Funkcja w Centrum
    []
    Funkcja na Wydziale
    []
    Funkcja w Katedrze
    []
    dr Lidia Rudzińska-Sierakowskakulturoznawca i filmoznawca
  • dr Anna Buchner
    wykonawca merytoryczny
    dr Małgorzata Kubalska
    wykonawca merytoryczny

    Wyniki badań

    Współpraca wielodyscyplinarnego zespołu medioznawców i socjologów pozwolił z sukcesem zrealizować główny cel projektu. W latach 2016-2019 zespół projektowy przeprowadził badania w formie wywiadów pogłębionych – były to dwie tury anonimowych wywiadów swobodnych ze standaryzowaną listą poszukiwanych informacji (po 23 badanych w każdej turze). Każdorazowo po zakończeniu fazy terenowej wywiady zostały poddane transkrypcji, a następnie kolejno porządkowej i pogłębionej analizie. Zgodnie z założeniem posłużono się między innymi metodą inwentarza JA-MY-ONI. 

    Ponadto zespół przeprowadził badania mediów. Odbyło się to w dwóch turach: październik 2016 i październik 2017. W pierwszej turze badań analizie poddano 1.718 przekazów medialnych, w drugiej zaś 2.261. Badania obejmowały: dwa portale internetowe (Pudelek.pl oraz Gwiazdy.wp.pl), dwa programy telewizji śniadaniowej („Pytanie na śniadanie” – w telewizji publicznej oraz „Dzień Dobry TVN” – w telewizji prywatnej), dwa dzienniki („Fakt”, „Super Express”) oraz czasopisma („To i Owo”, „Teleświat”, „Viva”, „Show”, „Pani”, „Twój Styl”, „Bravo”, „Życie na gorąco”, „Twoje Imperium” i „Dobry Tydzień).

    Zespół również wnikliwie przeanalizował social media. Badaniem objęto oficjalne profile najpopularniejszych polskich celebrytów (najczęściej pojawiających się w mediach, z którymi przeprowadzano najczęściej wywiady) na Instagramie oraz Facebooku. Były to: Małgorzata Rozenek-Majdan, Joanna Krupa, Dorota Rabczewska (Doda) oraz Edyta Górniak.

    Ponadto została przeprowadzona analiza SPSS , którą przygotowano na podstawie informacji medialnych o celebrytach zebranych przy okazji badania mediów. Badanie miało charakter jakościowy. Zgromadzono 5.440 informacji, które zostały zakodowane zgodnie z kluczem kodowym. Zakodowane informacje jakościowe nabrały charakteru ilościowego, więc wykonano obliczenia przy pomocy programu statystycznego SPSS.

    Na koniec przeprowadzono warsztaty kreatywne (z twórcami oferty medialnej i ekspertami w dziedzinie celebrytyzmu) – czterem znawcom, badaczom i praktykom zadaliśmy pytania dotyczące wyników naszych badań.

    Wnioski z badań

    • Celebryci są przez badanych postrzegani raczej negatywnie – celebrytą jest ktoś rozpoznawalny w przestrzeni społecznej; kto dzięki tej pozycji ma ułatwienia w życiu, chociaż także sporo nieprzyjemności
    • Celebryta różni się radykalnie od gwiazdy – jest swoistym konstruktem, modelem i rolą – niekoniecznie postacią z imienia i nazwiska
    • Celebryta jest raczej kobietą niż mężczyzną: media zdecydowanie częściej publikowały materiały o kobietach. Wśród 10 najpopularniejszych celebrytów (czyli takich o których w mediach pisano i mówiono najwięcej) znalazły się wyłącznie kobiety
    • W życiu celebrytów nie ma tematów tabu. W różnym zakresie, ale zdecydowanie obecne były zarówno ciąże (i ich medyczne szczegóły), jak i śluby; poważne choroby, jak i moda; życie codzienne (zakres ogromnie rozległy); jak i temat ojców debiutantów. Odżywianie się, fitness, zdrady małżeńskie, akcje charytatywne – wątkom narracji o celebrytach i gwiazdach nie ma końca
    • Najbardziej popularnymi celebrytami są aktorzy (oraz muzycy i dziennikarze), politycy zaś jednymi z najmniej popularnymi. Nasi celebryci są częściej gwiazdami-którym-się-nie-udało lub nie udało się jeszcze – jakkolwiek (w ich przekonaniu) wszystko jest w porządku.

    Zagadnienia

    • Kogo media i ich odbiorcy uważają za celebrytę?
    • W jak sposób powstają celebryci? Czy jest to proces rozłożony w czasie czy nagle pojawiający się fenomen?
    • Jak upadają – kiedy następuje „śmierć” celebryty i czy jest ona odwracalna?
    • Czy celebryci są społecznym produktem, stworzonym przez media i odbiorców, czy też ich rola wynika szczególnie za narcystycznego nastawienia?
    • Jakie profesje podlegają celebrytyzacji w sposób szczególny i jaką owe zjawisko pełni funkcję w społeczeństwie? Czy ten proces jest społecznie akceptowany, czy często wzbudza kontrowersje?
    • Czy celebryci to osoby, które zyskują sławę poprzez swoją działalność publiczną, czy też bywają to „osoby znikąd”?
      Jakie role społeczne odgrywają celebryci w mediach i społeczeństwie?
    • Czy równie popularni (obecni w mediach) są celebryci „kochani” przez widzów i ci, którzy wywołują ostrą krytykę odbiorców?
    • W jakim stopniu celebryci oddziałują na odbiorców a także jaki mają wpływ odbiorcy na celebrytów – czy nawiązują z nimi kontakt (np. poprzez social media)?
    • Czy krytyce (bądź pochwałom) poddawani są sami celebryci, czy może pewne zachowania społeczne im przypisane?
    • Czy celebryci stanowią „niewinny nośnik” do ukazania szerszych problemów, frustracji i fascynacji, jakie występują w społeczeństwie?

    celebryci w polskiej przestrzeni medialnej wyroznioneRaport badawczy „Celebryci w polskiej przestrzeni medialnej i społecznej” o numerze ISBN 978-83-62443-55-0. Czytaj więcej »
    Raport udostępniony jest bezpłatnie, jego całość lub fragmenty można kopiować, rozprowadzać, przedstawiać oraz na jego podstawie opracowywać inne dzieła pod warunkiem przywołania źródła: tytułu raportu wraz z nazwiskami autorów.

    Z recenzji prof. zw. dr. hab. Eugeniusza Wilka (Uniwersytet Jagielloński)

    Raport o celebrytach polskich, opracowany przez zespół kierowany przez profesora Wiesława Godzica, jest z pewnością istotnym studium naukowym lokującym się w specyficznym obszarze celebrities studies, rozwijanych dość intensywnie w ostatnich latach w zagranicznych ośrodkach naukowych. Wspomniane opracowanie opiera się na zróżnicowanym repertuarze zastosowanych metod badawczych: od wywiadów, przez badania jakościowe, następnie badania ilościowe i wreszcie warsztat badaczy i ekspertów. Przyjęty sposób postępowania zaowocował interesującymi poznawczo rezultatami, które ukazały, dzięki temu wielostronnemu oglądowi, nieznane konteksty znaczeniowe funkcjonowania celebrytów polskich w przestrzeni medialnej i społecznej. Pragnę podkreślić, że jest to pierwszy tego typu raport przygotowany w Polsce. (…) Niewątpliwą dodatkową zaletą raportu jest bardzo obfity materiał faktograficzny i skrupulatnie przeprowadzone analizy. Sadzę, że mogą one stać się punktem odniesienia dla badaczy kultury popularnej w Polsce. W konkluzji pragnę zatem stwierdzić, że omawiany raport jest wartościowym opracowaniem naukowym, spełniającym wymogi rzetelności naukowej. Raport jest cenny, gdyż odsłania ważne aspekty mechanizmów charakteryzujących popularną kulturę medialną w Polsce.

    Z recenzji prof. zw. dr. hab. Kazimierza Wolnego–Zmorzyńskiego (Uniwersytet Papieski Jana Pawła II)

    Oceniany Raport to rzetelne badania ilościowe i jakościowe, to nie monotonny ich zapis, suche, matematyczne sprawozdanie, ale interesująco przedstawione wyniki, bez naukowego zadęcia, klarownie wyłożone, z których wyłaniają się postaci celebrytów z ich „wątpliwą filozofią życia”, dla których najważniejsze jest zaistnienie w mediach za wszelką cenę. Raport ilustrowany jest zabawnymi ilustracjami, atrakcyjnymi graficznie rozwiązaniami – najbardziej interesujące wnioski są wyeksponowane w tekście odmiennym krojem i kolorem czcionki, co ułatwia przyswojenie sporej ilości informacji. Z treścią Raportu można zapoznawać się jak z Biblią, niekoniecznie należy czytać go tradycyjnie od początku do końca, otwarty przez odbiorcę w dowolnym miejscu przynosi mu zawsze interesujące informacje. (…) W Raporcie odbija się jak w lustrze także – niestety – marny obraz kondycji polskiego społeczeństwa, goniącego za sensacją, przywiązującego wagę do tego, co mało wartościowe, biorącego przykład najczęściej z osób niewykształconych i płytkich (…). To także przygnębiający obraz ludzi, którzy dobrowolnie i bezmyślnie poddają się manipulacji mediów i ich twórców, bo sami są niewykształceni i nie umieją odróżnić rzeczy wartościowych od mało istotnych.