Czy psychologia stoi plecami do świata? – jubileuszowe sympozjum prof. Bogdana Wojciszke
Rosnąca popularność psychologii przekłada się na większe oczekiwania, które wobec niej mamy. Spodziewamy się, że psychologowie od ręki rozwiążą wszystkie nasze problemy, przecież tyle już wiedzą o ludzkiej psychice. Czy jednak tezy akademickie zawsze da się skutecznie wdrożyć w życie? Będą o tym dyskutować uznani naukowcy podczas sympozjum organizowanego przez Uniwersytet SWPS w Sopocie.
Okrągły jubileusz prof. dr. hab. Bogdana Wojciszke
Pretekstem do spotkania w znamienitym gronie są okrągłe urodziny wybitnego psychologa społecznego oraz eksperta w obszarze psychologii miłości i władzy, prof. dr. hab. Bogdana Wojciszke, od samego początku związanego z Uniwersytetem SWPS. Z napisanych przez niego podręczników akademickich: „Psychologia społeczna” i „Człowiek wśród ludzi: Zarys psychologii społecznej” uczą się kolejne pokolenia studentów na większości uczelni w kraju. Wśród największych dokonań naukowych Profesora znajduje się teoria, która zmieniła podstawy psychologii i od ponad 20 lat kształtuje kierunki obecnych i przyszłych badań – model dwuwymiarowości ludzkiego poznania społecznego, mający praktyczne zastosowanie m.in. w badaniach stereotypów, uprzedzeń, relacji w grupie oraz między grupami. To niezwykłe osiągnięcie w 2016 r. zostało nagrodzone „polskim Noblem”.
Przeczytaj więcej o działalności naukowej prof. dr. hab. Bogdana Wojciszke:
- Polski Nobel dla prof. dr. hab. Bogdana Wojciszke
- Prof. dr hab. Bogdan Wojciszke laureatem Nagrody Ministra
- Tytuł doktora honoris causa dla prof. dr. hab. Bogdana Wojciszke
Program sympozjum
moderator: dr hab. Michał Parzuchowski, prof. Uniwersytetu SWPS, Uniwersytet SWPS w Sopocie
-
Interwencje psychologiczne: Czy stoimy plecami do świata?
Oczekiwania wobec psychologii są niezwykle wysokie. Ludzie mają coraz więcej problemów, albo coraz częściej sobie te problemy uświadamiają. Oczekują od psychologii pomocy nie tylko w przypadku zaburzeń zachowania, ale też w sprawach, które dawniej nie wchodziły w obszar uprawiany przez psychologów (np. rozwój osobisty). Co więcej, ludzkość spodziewa się pomocy natychmiastowej, nie przyjmując do wiadomości, że pewnych problemów jeszcze nie zbadano albo że czegoś nie wiadomo. Psychologia stara się odpowiedzieć na ten popyt, oferując, z różnym skutkiem, rozmaite formy interwencji. W wystąpieniu podzielę się refleksjami na temat skuteczności dwóch form interwencji psychologicznej: psychoterapii i treningu poznawczego. Będę bronił tezy, że potwierdzona badaniami skuteczność interwencji psychologicznych daje obraz psychologii stojącej nie tyłem, a bokiem do klienta. To znaczy, że psychologia daje coś więcej niż zero, ale coś znacznie poniżej stawianych jej wyzwań i formułowanych wobec niej oczekiwań.
prof. dr hab.Edward NęckaProfesor psychologii na Uniwersytecie Jagiellońskim. Współpracuje również z Uniwersytetem SWPS. Specjalizuje się w problematyce z pogranicza psychologii poznawczej i psychologii różnic indywidualnych. Prowadzi badania na temat poznawczego podłoża cech osobniczych, takich jak kreatywność, inteligencja i samokontrola. Jest współautorem (z J. Orzechowskim i B. Szymurą) podręcznika pt. „Psychologia poznawcza”. Od 2001 r. jest członkiem Polskiej Akademii Nauk.
-
O tym, czy mówienie prozą jest receptą na sukces, czyli czy psychologia środowiskowa może zmienić nasze miasta?
Pan Jourdain z powieści Moliera nie wiedział, że mówi prozą. Podobnie jak pan Jourdain, większość ludzi nie wie, że używa na co dzień pewnego uniwersalnego języka ocen otaczającego ich środowiska, który ma swoją nazwę i który jest przedmiotem profesjonalnych badań. Niedawno zmarły architekt Christopher Alexander mówi w tym kontekście o „języku ponadczasowych wzorców budowania” – mając na myśli zbiór uniwersalnych, intuicyjnych kryteriów ocen miejsc zbudowanych przez człowieka, domów, osiedli, miast. Innymi słowy, pewne rozwiązania intuicyjnie nam się podobają, inne natomiast nie; pewne rozwiązania realizują odwieczne ludzkie potrzeby, inne co najwyżej służą partykularnym interesom niektórych. Język ten bada też psychologia środowiskowa – dziedzina, która zajmuje się diagnozowaniem i projektowaniem miejsc naszego codziennego życia. Język psychologii środowiskowej nie jest zatem językiem hermetycznym, niezrozumiałym dla nie-psychologa. W tym sensie psychologia środowiskowa na pewno nie odwraca się od życia. Dlaczego jednak tym językiem nie posługują się miejscy (i inni) decydenci? Dlaczego z takim trudem jego zastosowanie wywalczają aktywiści? W krótkim referacie zajmę się zatem tym, co sprawia, że mimo iż intuicyjna i uniwersalna, wiedza ta z trudem przebija się do tych, którzy o jej zastosowaniu decydują. To nie psychologia odwraca się od życia, to jakaś forma tego (miejskiego) życia odwraca się od psychologii.
prof. dr hab.Maria LewickaTorunianka z Bydgoskiego Przedmieścia, która po wielu latach studiów i pracy gdzie indziej wróciła do Torunia, żeby na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika zbudować psychologię. Przez ponad 30 lat była związana z Wydziałem Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie kierowała stworzoną przez siebie i jedyną w Polsce interdyscyplinarną specjalizacją z zakresu psychologii środowiskowej czyli dyscypliną zajmującą się funkcjonowaniem człowieka w środowisku fizycznym, zbudowanym i naturalnym. Prowadzi badania, w Polsce i w krajach sąsiednich, dotyczące pamięci miejsc o wielonarodowej przeszłości oraz związku pamięci z tożsamością lokalną i przywiązaniem do miejsca. Autorka m.in. książki „Psychologia miejsca”.
-
Psychologia wobec wyzwań praktyki społecznej
W swoim wystąpieniu poruszę następujące kwestie: jaką wiedzę psychologia powinna zaoferować praktyce społecznej? Co to znaczy, że jest „empirycznie sprawdzona”? Czy wiedza wytworzona przez badaczy (prowadzących badania podstawowe) jest bezpośrednio aplikowalna w praktyce społecznej? Jakie jeszcze standardy – poza metodologicznymi – musi spełniać Program Praktycznego Działania? Co zagraża prawidłowemu przepływowi wiedzy psychologicznej do praktyki społecznej?
prof. dr hab.Jerzy BrzezińskiPsycholog. Profesor na Wydziale Psychologii i Kognitywistyki Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. Członek rzeczywisty PAN, członek: Prezydium Oddziału PAN w Poznaniu, Komitetu Psychologii i Komitetu Etyki w Nauce PAN oraz Polskiego Towarzystwa Psychologicznego. Autor prac z zakresu metodologii, psychometrii, diagnostyki psychologicznej, zastosowań metod statystycznych w badaniach społecznych, naukoznawstwa, idei uniwersytetu oraz etyki zawodu psychologii. W październiku 2021 r. wydał (wspólnie z Piotrem Olesiem) monografię: „O psychologii i psychologach. Między uniwersytetem i praktyką społeczną”. Doktor honoris causa Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego, Uniwersytetu Gdańskiego oraz Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej. Wyróżniony przez Polskie Towarzystwo Psychologiczne Medalem „Zasłużony dla polskiej psychologii” oraz Medalem Rektora Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza „Homini Vere Academico”. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Medalem Edukacji Narodowej.
-
Przerwa kawowa
moderator: dr Wiesław Baryła, Uniwersytet SWPS w Sopocie
-
Egotystyczne zniekształcenia sądów moralnych
Ludzie uważają własne oceny moralne za równie obiektywne i zasadne, co sądy o faktach. Jednak natura ludzkich sądów jest dwoista. Z jednej strony są one uwarunkowane namysłem i kontrolowanym przetwarzaniem informacji, z drugiej zaś – intuicjami, które zwykle są automatyczne i natychmiastowe. Intuicje te mają zazwyczaj charakter bezwiednych odczuć wynikających z tego, jak oceniana osoba ma się do naszych celów i interesów. Liczne badania wykonane we współpracy z dr Konradem Bocianem i dr Wiesławem Baryłą dowodzą, że oceny moralne ulegają silnym zniekształceniom egotystycznym – dobre jest to, co służy naszym interesom i zgodne jest z naszymi preferencjami. Przy tym ludzie nie zdają sobie sprawy z tego zniekształcenia i sądzą, że ich oceny wynikają z norm, a nie z interesów. Interesy różnych ludzi bywają sprzeczne, a to nasila spory moralne związane z toczonymi obecnie „wojnami kulturowymi”. W naszych badaniach wykazaliśmy, że włączenie kontrolowanego przetwarzania informacji pomniejsza egotyzm sądów moralnych, co w konsekwencji może prowadzić do złagodzenia sporów. Problem sprowadza się więc do tego, jak uczestników owych sporów nakłonić do myślenia.
prof. dr hab.Bogdan WojciszkeWybitny psycholog, autorytet w dziedzinie psychologii miłości i władzy. Zajmuje się zagadnieniami z zakresu psychologii osobowości i psychologii społecznej. Prowadzi liczne badania dotyczące spostrzegania i oceniania ludzi, rozpatrując, jaki wpływ na ten proces mają wspólnotowość (moralność i funkcjonowanie społeczne) i sprawczość (sprawność, kompetencja, nastawienie na cele). Analizuje mechanizmy rządzące zachowaniami, myśleniem i emocjami osób pozostających w bliskich związkach uczuciowych. Zajmuje się również psychologią statusu i władzy, bada m.in., w jaki sposób zdobycie władzy czy podwyższenie statusu zmieniają funkcjonowanie człowieka. Interesuje się także postawami Polaków wobec przekształceń własnościowych, produktywnością i godnością jako wartościami etycznymi współczesnego społeczeństwa polskiego.
-
Pozaegotystyczne zniekształcenia sądów moralnych
Profesor Bogdan Wojciszke wielokrotnie prezentował dane pokazujące, że sądy i oceny moralne formułowane są z perspektywy egotystycznej i egoistycznej. Na przykład notariusze uważają, że pobieranie przez innych notariuszy niskich opłat za usługi jest nieetyczne. W swoim wystąpieniu chcę pokazać innego rodzaju zniekształcenia sądów moralnych.
prof. dr hab.Dariusz DolińskiPełnomocnik rektora Uniwersytetu SWPS ds. rozwoju uczelni, kierownik Katedry Psychologii Społecznej na Wydziale Psychologii we Wrocławiu. Jeden z najbardziej cenionych psychologów społecznych w Polsce. Zajmuje się psychologią zachowań społecznych, psychologią emocji i motywacji. Analizuje techniki wpływu społecznego, mechanizmy ulegania wobec zewnętrznego nacisku i manipulacji społecznej. Interesuje się psychologicznymi aspektami marketingu i reklamy. Jest autorem licznych projektów naukowych, badań eksperymentalnych i teorii z zakresu psychologii społecznej, szczególnie zachowań konsumenckich oraz weryfikacji technik używanych przez ludzi do tego, aby efektywnie wpływać na innych. Jest członkiem-korespondentem Polskiej Akademii Nauk, członkiem Komitetu Psychologii PAN oraz prezesem Polskiego Stowarzyszenia Psychologii Społecznej.
Formularz zgłoszeniowy
Termin i miejsce
17 czerwca 2022 r. (piątek), godz. 14.00–18.00
Wydział Psychologii w Sopocie Uniwersytetu SWPS, ul. Polna 16/20, aula 0.4 oraz online
Kontakt
Joanna Walczak
E-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Studiuj psychologię na Uniwersytecie SWPS
Uniwersytet SWPS jest w czołówce uczelni prowadzących studia psychologiczne. W gronie naszych wykładowców znajdują się wybitni specjaliści, a proponowane przez nas kierunki (jest ich aż 125!) od lat cieszą się ogromnym powodzeniem.
Poza klasyczną psychologią, którą można studiować w Warszawie, Poznaniu, Sopocie i Katowicach, mamy w ofercie takie kierunki jak:
- Psychologia i informatyka, łączący wiedzę psychologiczną z umiejętnościami z obszaru technologii informatycznych oraz kompetencjami analitycznymi
- Psychokryminalistyka, czyli interdyscyplinarne studia łączące wiedzę i umiejętności z zakresu m.in. psychologii, kryminalistyki, kryminologii, socjologii i prawa
- Neuroróżnorodność w miejscu pracy, czyli podyplomowe studia z inkluzywnej rekrutacji i zarządzania
Zobacz inne aktualności
