Nie żyje prof. Barbara Szacka, ceniona socjolożka z USWPS

Z głębokim żalem przyjęliśmy wiadomość o śmierci prof. Barbary Szackiej, wybitnej socjolożki, autorki podręcznika „Wprowadzenie do socjologii” i ważnej członkini naszej społeczności akademickiej. Rodzinie, przyjaciołom i bliskim składamy najszczersze wyrazy współczucia.
Była uznaną badaczką pamięci zbiorowej
Profesor Barbara Szacka (1930–2025) ukończyła studia socjologiczne w 1952 r. na Uniwersytecie Warszawskim, na którym w 1962 r. obroniła pracę doktorską, a w 1975 r. uzyskała stopień doktor habilitowanej. Tytuł profesorski otrzymała w 1990 r. Pracowała naukowo w Instytucie Socjologii UW. W latach 2003–2010 była profesorem zwyczajnym naszej uczelni na Wydziale Nauk Humanistycznych i Społecznych w Warszawie. Odeszła 17 stycznia 2025 r., pozostawiając po sobie znaczący dorobek naukowy.
Interesowała się teorią socjologiczną i biologicznymi podstawami życia społecznego. W latach 60. prowadziła pionierskie badania empiryczne nad pamięcią zbiorową o charakterze ankietowym, które zostały powtórzone m.in. w latach 1965, 1988 i 2003. Napisała wiele świetnie przyjętych publikacji poświęconych pamięci zbiorowej, w tym „Przeszłość w świadomości współczesnej inteligencji polskiej”, „Czas przeszły, pamięć, mit” czy „Między codziennością a wielką historią. Druga wojna światowa w pamięci zbiorowej społeczeństwa polskiego”. Była autorytetem w tej dziedzinie i wielokrotnie jeździła na międzynarodowe konferencje, w trakcie których dyskutowała ze specjalistkami i specjalistami z całego świata. Jako socjolożka łączyła pogłębioną znajomość teorii ze znakomitym warsztatem badawczym oraz zamiłowaniem do prowadzenia badań.
Mężem pani profesor był znany socjolog – prof. Jerzy Szacki, który zmarł w 2016 r. Podobnie jak żona, był on członkiem Polskiego Towarzystwa Socjologicznego.

Zawsze wyróżniała się postawą moralną
W sierpniu 1980 r. prof. Szacka znalazła się wśród 64 uczonych, pisarzy i publicystów, którzy podpisali apel do władz komunistycznych o podjęcie dialogu ze strajkującymi robotnikami. Należała także do Komitetu Etyki w Nauce PAN, a środowisko akademickie darzyło ją ogromnym zaufaniem.
Napisała popularny podręcznik „Wprowadzenie do socjologii”
Profesor Szacka zapisała się w pamięci wielu osób jako dobra dydaktyczka. Jej studentki i studenci wspominają, że zagadnienia omawiała szczegółowo i systematycznie, a przy tym bardzo przystępnie. Podjęła duży wysiłek, aby wykład z wprowadzenia do socjologii zrozumiała osoba świeżo po maturze. Po przejściu na emeryturę prof. Szacka postanowiła zgromadzone przez lata materiały uporządkować i opublikować. W ten sposób powstał podręcznik „Wprowadzenie do socjologii”.
Była osobą skromną, szanowała doświadczenie i wiedzę innych koleżanek i kolegów, także tych znacznie młodszych. Kiedy pisała swój podręcznik wstępu do socjologii, prosiła, aby osoby specjalizujące się w jakiejś szczegółowej dziedzinie socjologii przeglądały fragmenty, oceniały, udzielały rad.

Nigdy nie przestała pracować twórczo
Barbara Szacka żyła 95 lat i była do końca życia aktywna intelektualnie. W czasie, gdy wiele osób przechodzi na emeryturę i przestaje systematycznie pracować, ona przeżyła nowy przypływ energii twórczej. Podjęła pracę dydaktyczną jako profesor zwyczajny SWPS. Napisała podręcznik wstępu do socjologii. Wydała tom swoich rozproszonych artykułów na temat pamięci zbiorowej. Brała aktywny udział w dwóch dużych projektach. Ostatni, zrealizowany w latach 2008–2009, dotyczył problemu, który był dla niej ważny osobiście – polskiej pamięci na temat II wojny światowej. Ostatni etap pracy to pisanie wspomnień. Powstawały stopniowo, niektóre wątki pojawiały się w rozmowach towarzyskich, były może jakieś fragmenty, notatki. Ale nadawanie kształtu całości to ostatnie lata, a rok ubiegły to prace redakcyjne. Premiera książki, zatytułowanej „Życie i pamięć w mrocznych czasach”, miała miejsce 8 listopada 2024.


Zobacz inne aktualności















































































